Το έργο του Λουκιανού είναι εκτενές, πολυδιάστατο, πολυποίκιλο και πολυσυζητημένο. Το κυρίαρχο όμως στοιχείο στη λογοτεχνική παραγωγή του συγκεκριμένου συγγραφέα, όπως μπορεί εύκολα να διαπιστώσει όχι μόνο ο ερευνητής αλλά ακόμη και ο απλός αναγνώστης των έργων του Λουκιανού, είναι η διακωμώδηση αντιλήψεων, καταστάσεων και προσώπων της εποχής του. [...] Ο πρώτος τόμος, λοιπόν, της έκδοσης αυτής περιλαμβάνει έργα που σχετίζονται με τη «Σάτιρα θανάτου και κάτω κόσμου»: «Περί πένθους», «Κατάπλους ή Τύραννος», «Χάρων ή Επισκοπούντες», «Μένιππος ή Νεκρομαντεία» και μια επιλογή από τους «Νεκρικούς διαλόγους» (1, 2, 3, 5, 7, 14, 20, 22, 29 και 30). Οι συγκεκριμένοι Νεκρικοί διάλογοι επιλέχτηκαν επειδή το περιεχόμενό τους εντάσσεται στο θέμα αυτού του τόμου, σε αντίθεση με άλλους Νεκρικούς διαλόγους οι οποίοι, παρόλο που διαδραματίζονται στον κάτω κόσμο, επικεντρώνουν τη σάτιρά τους σε άλλα ζητήματα. [...]
